SOWA OPAC : Biblioteka Miejska w Blachowni Katalog księgozbioru

14575

Książka

W koszyku

oceń

Święto ognia / Jakub Małecki. - Kraków : Wydawnictwo Sine Qua Non , 2021. - 253, [3] strony ; 22 cm.

Autor

Małecki Jakub (1982- ) Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Ojcowie i córki Osoby z niepełnosprawnością Rodzeństwo Tancerze baletu Taniec Polska

Gatunek

Powieść obyczajowa

Tata tańczy za szybą. Podnosi rozmazane przez deszcz ręce i kołysze rozmazaną przez deszcz głową, ma zamknięte oczy i ja w końcu też zamykam swoje, i śpię, i budzę się rano, i znowu jesteśmy razem. Łucja wierzy, że przed wspomnieniami uratuje ją balet. Nastka obserwuje świat przez okno z taką uwagą, że zdarza jej się przenosić w innych ludzi. Ich ojciec coraz częściej ucieka do jedynego miejsca, w którym czuje, że żyje naprawdę. Każde z nich po swojemu obłaskawia przeszłość.Święto ognia to kameralna opowieść o przekraczaniu granic i cenie, jaką trzeba za to zapłacić. O zachłanności życia i konfrontacji z niemożliwym.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 82-3/-9 (1 egz.)

Recenzje:

„Pomyślałam, że gdyby wszyscy ludzie po kolei na chwilę zamienili się z nią na życia, a potem wrócili bezpiecznie w swoje ciała, świat stałby się nieporównywalnie lepszy.” Jakub Małecki w swym „Święcie ognia” przekracza kolejne emocjonalne granice. Bohaterami tej niezwykłej, porywającej historii są członkowie jednej rodziny: ojciec wraz z dwoma córkami. Łucja to człowiek z ogromną pasją, prócz baletu, ponad życie kocha swoją siostrę Anastazję. (...)

Nastka obserwuje ludzi, ptaki i niebo, a to wszystko przez zimną szybę okna. Uczy się ich codziennych zachowań i dzięki nim każdego dnia przeżywa interesujące przygody. Wybujała wyobraźnia pozwala jej snuć fantastyczne wizje, jakby mogła wszystkiego się o nich dowiedzieć i może nawet tak właśnie jest? Może potrafi zobaczy znacznie więcej niż wszyscy? Może niemalże przenosi się do ich głowy? Może to zasługa „poroża" mózgu? (...)